Andy Fleet is een Engelse pianist en singer-songwriter uit Londen die zich heeft toegelegd op het brengen van blues-, jazz- en rockmuziek waarin elementen uit de klassieke muziek werden verwerkt. Hij debuteerde in 2009 op plaat met de release van het album “The Night Falls Fast”. In 2013 volgde een tweede plaat die “Takin’ Aim” als titel kreeg.

Voor de opname van zijn nieuwste en derde album “The Sleepless Kind” werd een begeleidingsband gevormd met de Amerikaanse trompettist Andre Canniere, bassist Zane Maertens en drummer Joe Evans. Verder waren er ook nog instrumentale bijdragen van Pete Kershaw op elektrische gitaar, Chez Taylor op saxofoon en fluit en Sarah Doe die hier en daar voor backing vocals zorgt.

“The Sleepless Kind” telt negen tracks waarvan de titeltrack in twee delen wordt gepresenteerd aan het begin en aan het einde van de plaat en waarbij we netjes in het midden van het album met het 7:45 minuten durende epos ”Through Closed Eyes” de langste song te horen krijgen. Zelf zegt Andy Fleet voor zijn werk geïnspireerd te worden door de muziek van mensen als John Cale, Joe Jackson, Donald Fagen en Tom Waits.

Naast de reeds vermelde nummers kunnen we zeker ook nog een beluistering van het rockende “Been There, Drunk That” en het rokerige, jazzy “All Broke Out With The Blues” warm aanbevelen. De song “Stolen Years” is een eerbetoon van Andy Fleet aan John Lennon, één van zijn voornaamste muzikale voorbeelden. En ook “The Hobbyist” is een prachtige ode, niet opgedragen aan één of andere beroemdheid maar gewoon aan een helaas veel te vroeg overleden goede vriend.

We sluiten deze recensie af met de informatie dat Andy Fleet deze plaat opdraagt aan zijn dochtertje Martha en als herinnering aan zijn snel na de geboorte overleden zoontje James. Beiden hebben hem ongetwijfeld slapeloze nachten opgeleverd om uiteenlopende redenen en vormen misschien wel de reden waarom hij zijn nieuwe album “The Sleepless Kind” heeft genoemd.

(valsam)